ماه عشق.... - صوفیانه ها

ماه عشق....

 

                              

 

          

 

می بسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام

                گر تو خواهی تا عجب گردی عجایب دان صیام

گر تو را سودای معراج است بر چرخ حیات

                       دان که اسب تازی توست در میدان صیام

ماهی بیچاره را آب آنچنان تازه نکرد

                    آنچ کرد اندر دل و جان های مشتاقان صیام

گرچه ایمان هست مبنی بر بنای پنج رکن

                  لیک والله هست از آن ها اعظم الارکان صیام

لیک در هر پنج پنهان کرد قدر با صوم را

                چون شب قدر مبارک هست ، خود پنهان صیام

گرچه نفست رستمی باشد مسلط بر دلت

                     لرز بر وی افکند چون بر گل  لرزان صیام

در صیام ار پا نهی  شادی کنان نه با گشاد

                  چون حرام است و نشاید پیش غمناکان صیام

 

               

 

به گفته مولانا روزه بر شخص غمگین حرام است.

این سخن در ابتدا گران به نظر می آید.اما حق جز این نیست.

آدمی چرا غمگین باشد وقتی که خدا او را به مهمانی خود فرا خوانده است

چرا غمگین باشد وقتی که خواب او و حتی نفس گشیدنش

عبادت است، چرا غمگین باشد وقتی که می تواند

تمام ناپاکی های گذشته را از جان بزداید.

و چرا محزون باشد زمانی که می تواند به معراج حقایق برود.